lipca 2013

Wiem, że wałkuję temat trzęsienia od tygodnia ale obiecuję- to już ostatni post na ten temat ;) Jako że przęciętny Kiwus jest jak Polak- mądry po szkodzie, więc o przygotowaniach do katastrofy myśli dopiero po tym jak coś się stanie. Wiadomo ze z matką naturą nie da się wygrać, ale można się przygotować na 'najgorsze'. Każdemu tutaj poleca się zorganizowanie sobie zastawu 'w razie W' zawierającego zapas wody na co najmniej 3 dni, jedzenia w puszkach lub suszonego, apteczki, latarki, rękawic roboczych i kilku innych przydatnych rzeczy. Można kupić gotowe zestawy. My akurat w domu mamy taki zestaw, ale dopiero teraz zebrałam się do porządnego zapakowania go! 

Na zdjęciu jest też specjalna latarka dołożona już przeze mnie. Specjalna, bo oprócz baterii można ją zasilić siłą własnych rąk, podładować telefon i posłuchać radia. Oprócz tych rzeczy do plecaka wrzuciłam puszki z jedzeniem, baterie, więcej zapałek, papier toaletowy i chusteczki, numery telefonów do rodziny, centrum kryzysowego i innych przydatnych miejsc.

I jak każdy Kiwis mam nadzieję, że nigdy nie będę musiała z tego korzystać...

Shihad to grupa założona w 1988 roku w Wellington. Swą nazwę zawdzięcza filmowi 'Duna' jednak z powodu brzmienia podobnego do islamskiego terminu 'jihad' w 2002 zmienili nazwę na Pacifier ( albo przynajmniej pod taka występują w Stanach). Uwory trzymają się w rockowej atmosferze. Shihad mają w swoim dorobku 9 albumów, wszystkie posiadające status złotej bądź platynowej płyty w Nowej Zelandii i kilka z nich tez w Australii. 

Chlopaków miałam okazję zobaczyć na żywo- takiej energii i pasji jaką oni mają, mogą im pozazdrościć nastolatkowie! Koncert był fantastyczny- zespół jest bardzo charyzmatyczny i miałam sobie za złe że nie znałam prawie żadnego utworu :( Teraz nadrabiam i mam nadzieję że będę miała jeszcze okazję pobawić się na ich koncercie!

Co do samych wstrząsów to troszkę się uspokoiło. W sumie ziemia trzęsie się co kilka minut ale tylko dwa lub trzy razy faktycznie można było to poczuć. Na dzisiejszej konferencji naukowcy przewidują mniej niż 10% szans na duże trzęsienie w ciągu następnych ale 39% w ciągu nastepnych 12 miesięcy. Pożyjemy, zobaczymy. Tymczasem ok 35 budynków jest naruszonych, inżynierowie od infrastruktury mają ręce pełne roboty. Większość mniejszych szkód zostało już naprawionych a od jutra wszystkie biura i urzędy będą działały w miarę normalnie. Pomału wszystko wraca do normy...

W piątek pisałam o dość sporym trzęsieniu jakie miałam okazję doświadczyć. Dzisiaj o godzinie 7 zostałam obudzona kolejnym, też silnym, potem było jeszcze jedno a kilka minut po godzine piątej domem zaczęło trząść na tyle, że wraz z chłopakiem i znajomym szybko padliśmy nad ziemię oczekując najgorszego. Zgodnie z raportem który pojawił się chwilę poźniej trzęsienie miało 6.5 w skali Richtera (dla porównania- to w Christchurch 2 lata temu miało 6.3 ale centrum trzęsienia znajdowało się pod samym miastem)! Centrum trzęsienia była cieśnina Cooka, na szczęście tym razem było ono głębiej i w rezultacie kilka budynków w samym centrum miasta jest lekko popękanych, trochę uszkodzeń infrastruktury wodno-kanalizacyjnej i linii energetycznych (szkody będą ocenione w ciągu najbliższych dni). Nikomu nic się nie stało. Władze zalecają trzymanie się z daleka od centrm miasta do jutrzejszego popołudnia w razie wstrząsów wtórnych.

Taka trochę jestem roztrzęsiona ( bardzo adekwatne określenie!) Wcześniejsze trzęsienia, które odczułam były niegroźne. To dzisiejsze dało mi trochę do myślenia i faktycznie się bałam, że budynek się zawali i komuś może stać się krzywda. Bardzo stresujące przeżycie. Swoją drogą jakiś czas po trzęsienu wybraliśmy się do znajomego i słuchaliśmy w samochodzie radia. Trafiliśmy na audycję gdzie ludzie dzwonili i opisywali swoje wrażenia i przemyślenia na temat wstrząsów. Jeden ze słuchaczy z typowo kiwuskim podejściem stwierdził że ' yeah, we had a good shake over here'  ale kolejna słuchaczka zszokowała wszystkich. Starsza pani ( słychać po głosie) zadzwoniła z Christchurch i oświadczyła, ze nagle cały kraj mówi o 'jakimś' tam trzęsieniu w Wellington gdy tak naprawdę to my tutaj nawet nie wiemy czym prawdziwe trzęsienie jest i że takie coś nawet nie powinno być nagłaśniane... Generalnie cały ton jej wypowiedzi był bardzo lekceważący i złośliwy. Szybko została jednak puszczona przerwa reklamowa a po chwili prowadzący audycję skomentował " Jeżeli jeszcze nas słuchasz to powiem ci, że w trakcie całej mojej kariery zawodowej nie spotkałem się bardziej bezduszną i złośliwą osobą niż ty". Skąd się biorą tacy ludzie???

Trzęsienie w końcu zmusiło mnie do zadbania o nasze bezpieczeństwo. Od miesięcy obiecywałam sobie, że kupię świeczki, zapałki, puszkowane jedzenie i zapasy wody ale jakoś wiadomo- nigdy się o tym nie myśli. Wieczorem wody i świeczek w supermarketach nie dało się znaleźć, ale uzupełniliśmy apteczkę i zapasy żywności. Trochę mi z tym lepiej ;)

Zamarzam! Dzisiejsza pogoda  podoba się tylko fokom wylegującym się na wybrzeżu ;) Musiałam jednak pozałatwiać parę spraw na mieście, inaczej pewnie nie wyszłabym  z domu. Ale wtedy tez nie miałabym okazji do zrobienia tych zdjęć :)

W przerwach na reklamy w True Blood (mówiłam Wam, że tutejsza telewizja jest całkiem na czasie z serialami? ) postanowiłam napisac kilka słów o kawie. Ja osobiście kawy nie pijam, ale bardzo lubię jej smak w deserach i napojach. Wellington jest miastem, gdzie prawie wszyscy piją kawę i gdzie można ją kupić prawie wszędzie- kawiarnie, restauracje, sklepiki, budy, budki i budeczki, przyczepy i przyczepki...

Jest też kilka palarnii kawy i jedną z nich możecie zobaczyc na zdjęciach. Do Havany zaprowadził mnie kolega i bardzo się z tego cieszę. Na miejscu jest mała kawiarnia, bardzo klimatyczna, taka trochę retro gdzie można zjeść małe przekąski, bułeczki, ciasteka i oprócz kawy można skosztować też różne szejki i smoothies. Szejk kawowo-czekoldowy jest fantastyczny, chociaż ciężko go skończyć bo jest dość spory! Na miejscu można też podejrzeć proces palenia kawy i dowiedzieć się więcej na temat ziaren i temperatur. Ja się tak zagadałam z chłopakiem tam pracującym, że znajomy myślał, że go zostawiłam tam samego ;)

Zdjęcia pokazują tylko tą palarnię, niestety nie mam zdjęć samej kawiarenki.
I jeszcze dodam tylko, że w NZ powstała też tak zwana 'flat white' czyli kawa z mlekiem, ale o innych proporcjach niż zwykłe caffee latte. Ponoć robi się coraz bardziej popularna w Stanach i w Anglii, i oczywiście Australia stara się przywłaszczyć  sobie jej stworzenie;)